to co innego

См. также в других словарях:

• co innego — {{/stl 13}}{{stl 7}} inna rzecz, sprawa (nie ta rzecz, sprawa, o której mowa) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeśli nie chcesz oglądać telewizji, rób co innego. Tym razem zgłosił się z czym innym. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nic innego — {{/stl 13}}{{stl 7}} tylko to, o czym mowa, wyłącznie to : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie interesowało go nic innego oprócz książek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• być innego [odmiennego i in.] zdania — {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć odmienne zdanie na jakiś temat; twierdzić, sądzić, myśleć inaczej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś jest w jakiejś sprawie odmiennego (przeciwnego) zdania. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przenieść — dk XI, przenieśćniosę, przenieśćniesiesz, przenieśćnieś, przenieśćniósł, przenieśćniosła, przenieśćnieśli, przenieśćniesiony przenosić ndk VIa, przenieśćnoszę, przenieśćnosisz, przenieśćnoś, przenieśćnosił, przenieśćnoszony 1. «zabrać coś z… …   Słownik języka polskiego

• inny — inni «zaimek nieokreślony; nie ten, nie ten sam; drugi, dalszy, pozostały; nie taki, nie taki sam, różny, odmienny, zmieniony, nowy» Dziewczyna z innej wsi. Inny z niego człowiek (się zrobił) teraz. Jest inny niż wszyscy. Ma inne niż dawniej… …   Słownik języka polskiego

• ton — 1. Coś jest w dobrym tonie, należy do dobrego tonu «coś jest odpowiednie, zgodne ze sposobem zachowania obowiązującym w jakimś środowisku»: W tej części świata nie ma ustalonej jednej ceny, o każdą trzeba walczyć i targować się, jest to nawet… …   Słownik frazeologiczny

• co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania …   Słownik języka polskiego

• cudzy — 1. «należący do kogoś innego, będący własnością kogoś innego, nie swój» Cudza własność. Cudze pieniądze. Cudze kłopoty, sprawy. Żyć z cudzej pracy. ◊ Bawić się cudzym kosztem «czynić kogoś przedmiotem zabawy, żartów; wyśmiewać się z kogoś» □ Nie… …   Słownik języka polskiego

• wyraz — m IV, D. u, Ms. wyrazzie; lm M. y 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między elementami rzeczywistości lub… …   Słownik języka polskiego

• zastąpić — dk VIa, zastąpićpię, zastąpićpisz, zastąpićstąp, zastąpićpił, zastąpićpiony zastępować ndk IV, zastąpićpuję, zastąpićpujesz, zastąpićpuj, zastąpićował, zastąpićowany 1. «zrobić coś zamiast kogoś innego, wyręczyć kogoś w czymś; zająć czyjeś… …   Słownik języka polskiego

• inny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. I, inni {{/stl 8}}{{stl 7}} nie ten (sam), nie taki (sam); drugi, dalszy; odmienny, zmieniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Inne miasto. Mieć inną fryzurę niż koledzy. Znaleźć inne rozwiązanie problemu. Po śmierci rodziców… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień